Slimme Belg

Een Parijzenaar, een New Yorker en een Antwerpenaar komen een geest uit een fles tegen. De geest zegt: "Ik kan jullie een eeuwig, gelukkig, jong en fantastisch leven bezorgen, maar dan moeten jullie wel aan 1 voorwaarde voldoen. Elk van jullie mag 1 voorwerp, hoe klein dan ook, in welke rivier of zee dan ook gooien, maar als ik het terug vind, dan sterf je."

Zo gezegd, zo gedaan. De New Yorker gooit zijn voorwerp in de Atlantische Oceaan. De geest zoekt en zoekt en vindt heel snel de tandenstoker die de Amerikaan erin gooide terug. De New Yorker sterft!

Vervolgens gooit de Parijzenaar zijn voorwerp in Middellandse Zee. De geest zoekt en zoekt en zoekt en vindt uiteindelijk de speldenknop terug. Ook de Fransman bekoopt het met zijn leven.

Dan is het de beurt aan de Antwerpenaar. Hij gooit zijn voorwerp achteloos in de Schelde, en gaat rustig naar huis. De geest zoekt en zoekt en zoekt en zoekt, maar kan maar niet terugvinden wat de Antwerpenaar in de Schelde heeft gegooid. Ten einde raad gaat hij naar hem toe, en zegt: "Ik kan niet anders dan jou een eeuwig, gelukkig, jong en fantastisch leven geven. Dit is me echter nog nooit overkomen, mag ik je vragen wat het is wat je er hebt ingegooid?" De Antwerpenaar zwijgt even, glimlacht en zegt dan: "Een bruistablet!"

Nimwèègs:

'n periesenuir, 'n new yurker en 'n antwerpenuir komme 'n geest uut 'n fles tege. de geest seit: "ik ken jullie 'n eeuwig, gelukkig, jong en fantasties lefe besurrege, mar dan motte jullie wel aon 1 feurweerde folduun. ellek fan jullie mag 1 feurwerrep, hoe klein dan oek, ien welleke rifier of see dan oek gooie, mar a'k 't terug fiend, dan sterref je."

so geseid, so gedaon. de new yurker gooit sien feurwerrep ien de atlantiese oceaon. de geest suukt en suukt en fiendt heel snel de tandenstoker die de aomerikaon erin gooide terug. de new yurker sterft!

ferfolgens gooit de periesenuir sien feurwerrep ien middellandse see. de geest suukt en suukt en suukt en fiendt uuteindelik de speldenknop terug. oek de fransman bekoopt 't met sien lefe.

dan is 't de beurt aon de antwerpenuir. hij gooit sien feurwerrep achteloos ien de schelde, en git rustig nuir huus. de geest suukt en suukt en suukt en suukt, mar ken mar nie terugfiende wa de antwerpenuir ien de schelde het gegooid. te einde raod git ie nuir 'm toe, en seit: "ik ken nie anders dan jou 'n eeuwig, gelukkig, jong en fantasties lefe gefe. dit is me echter nog nooit oferkomme, mag ik je fraoge wa 't is wa je d'r het iengegooid?" de antwerpenuir swiegt effe, glimlach en seit dan: "'n bruustablet!"