Sprekend haar zoon
Un jonge vent merkt ien un supermert op da un klein oud daometje mar um hum hin hangt. As tie stil stit stit sij oek stil en se bekiekt um feurtdurend.
Tenslotte sprikt se um aon.
"ik hoop da ik je nie lastig fal, mar je liekt so ontsettend op mien oferleje soon."
Hij antweurdt: "'Ut gift nie."
"Ik wit da ut gek is, mar sou je, ak de winkel ferlaot tege me wille segge:dag mam! je sou me so gelukkig maoke."
Se git de winkel uut en as se langs de kassa lopt roept de man: "dag mam."
Ut ouwe daometje swaoit en lach nuir um. Blij da ie huir un plesierke kon duun git ie sien boodschappe afrekene.
"Das € 121.85," seit de juffrouw aon de kassa.
"Hoe ken da nou sofeul sien, ik had mar 5 dinge."
Kassavrouwke: "ja mar uw moeder sei da u huir boodschappe oek sou afrekene."
In het Nederlands:
Een jonge man merkt in een supermarkt op dat een klein oud dametje maar om hem heen hangt. Als hij stilstaat staat zij ook stil en ze bekijkt hem voortdurend.
Tenslotte spreekt ze hem aan.
"Ik hoop dat ik je niet lastig val, maar je lijkt zo ontzettend op mijn overleden zoon."
Hij antwoordt: "Het geeft niet."
"Ik weet dat het gek is, maar zou je, als ik de winkel verlaat tegen me willen zeggen:Dag mam! Je zou me zo gelukkig maken."
Ze gaat de winkel uit en als ze langs de kassa loopt roept de man: "Dag mam."
Het oude dametje zwaait en lacht naar hem. Blij dat ie haar een pleziertje kon doen gaat hij zijn boodschappen afrekenen.
"Dat is € 121.85," zegt de juffrouw aan de kassa.
"Hoe kan dat nou zoveel zijn, ik had maar 5 dingen."
Cassière: "Ja, maar uw moeder zei dat u haar boodschappen ook zou afrekenen."
