Afscheid nemen van je huisdier

in Tips

024 Nijmegen

Opa

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Het overlijden van je huisdier, verder zonder maatje :'(

Ik krijg veel verdrietige verhalen van mensen die hun maatje zijn verloren.

Het verdriet na het overlijden van een huisdier kan zo hevig zijn, dat het is te vergelijken met de rouw om het verlies van een dierbaar mens. Het duurt maanden om het gemis een plekje te geven.

Niet iedereen kan zich voorstellen dat het verdriet om een overleden hond of kat na een maand nog niet over is. Er bestaat soms zelfs zoveel onbegrip dat mensen zich schamen voor hun gevoelens. Ze willen geen opmerkingen horen als: Joh, het is maar een dier. Want het doet gewoon pijn als je je maatje voorgoed kwijtraakt.

Rouwen om een huisdier is niet gek, het is al zo oud als de mensheid. De oude Egyptenaren plaatsten al graftombes voor hun overleden katten. Vrouwen schoren hun wenkbrauwen af en waren een jaar in de rouw.

De verhalen van die mensen die hun maatje kwijt zijn, zijn hartverscheurend. Meestal gaat het over een een hond of kat, maar ook eigenaren van bijvoorbeeld konijnen en vogels kunnen in diepe rouw zijn.

Goed afscheid nemen helpt die periode absoluut beter door te komen. Eigenlijk moet je je van tevoren al een beetje voorbereiden. De meeste dieren krijgen een spuitje. Maar vraag eens aan je dierenarts hoe dat eigenlijk gaat? Mag je erbij zijn of moet je je dier afgeven? Krijgt hij eerst een slaapmiddel? Als het moment daar is, heb je geen keuze meer.

Bespreek van te voren de mogelijkheden na het inslapen. Destructie is het goedkoopste. Dan wordt het dier fabrieksmatig vermalen en verbrand. Je kunt het ook laten cremeren, individueel of samen met andere beestjes en daarna de as laten verstrooien of mee naar huis nemen. Zoek er een mooi plekje voor, zet er eventueel een mooie foto naast. Begraven op een heus dierenkerkhof kan ook. Als je hem liever in de tuin hebt, raadpleeg dan de gemeente wat betreft de voorschriften. Maak van het afscheid in ieder geval je eigen ritueel. Voor kleine huisdieren als cavia s, poezen en konijnen kun je een kartonnen begraafdoosje maken, zodat kinderen dit helemaal zelf kunnen versieren.

Een kennis van ons zei:"Mijn 1ste hond heb ik in mijn tuin begraven. Zeker twee maanden lang ben ik elke middag met een kopje thee even bij zijn grafje gaan zitten. Ook al is hij al 22 jaar dood, nog steeds denk ik heel veel aan hem, met een lach en een traan."

Ook dieren kunnen overigens rouwen. Van olifanten en chimpansees weten wij dat ze rouwen om het verlies van een soortgenoot. Dus is het niet vreemd te veronderstellen dat ook honden en katten dat doen. Thuis of bij de dierenarts, laat ze maar even snuffelen aan hun overleden maatje. Ik heb eens gezien hoe de een de ander probeerde te laten opstaan. Zo aandoenlijk! Maar laat het maar gewoon gebeuren. Het besef dat het dier er echt niet meer is, komt vanzelf. Geen afscheid nemen leidt vaker tot depressief gedrag: lusteloos in de mand blijven liggen of juist eindeloos blijven zoeken.

Sterkte