Emile Selbach
Bekende Nijmegenaar: Emile Johannes Selbach
Hij is geboren in Nijmegen op 29 juni 1886 en overleden op 9 december 1914.
Tijdens zijn korte leven bekend als de gewichtigste hotelier van Europa.
Voor de Tweede Wereld Oorlog zorgde een aantal personen voor leven in de brouwerij in de binenstad van Nijmegen. Een van de bekende figuren was de kastelein van café Centrale aan de Lage Markt. Later opende deze Dikke Selbach Hotel-Café-Restaurant op het Valkhofplein aan de Voerweg. Hij liet zich graag als trekpleister bekijken waarbij hij voor op het terras van zijn hotel plaats nam op een versterkte stoel met zes poten.
Dikke Selbach woog meer dan 200 kg. Hij at enorme hoeveelheden in het openbaar als trekpleister voor gasten voor zijn hotel. In het kranteknipsel van de Tilburgse Courant van 28 november 1911 staat dat Selbach de 500 pond bereikt had. Er wordt verteld dat hij tijdens zijn ontbijt 124 kadetjes naar binnen werkte.
Op 14 april 1913 trouwde Emile Selbach met de slanke serveerster Alberta Catherine van de Weijden.
Toen de Selbach stierf op 9 december 1914 werd zijn bed omgebouwd tot zijn doodskist. Zijn lichaam werd door verhuisbedrijf van Wezel in de holst van de nacht via het slaapkamerraam uit zijn slaapkamer op een meubelkar getakeld en naar de Daalseweg vervoerd. Hij ligt begraven op de rooms-Katholieke begraafplaats Daalseweg in Nijmegen.
De Nijmegenaren maakte er zelfs een straatliedje over:
Ien die nacht, ien die nacht, ien die nacht,
hebben se Selbach nur 't kerkhof toegebracht.
Ien 'n waogen fan Fan Wesel aon de Waol,
fien je dâ nou gin groot schandaol?
Vanwege zijn ernome afmeting kon Selbach niet in een normale doodskist worden gelegd. Een van de versies van het lied eindigt daarom ook op 'Want de kist was kolossaal'.
BN'er / Be Nijmegenaar
Hij is geboren in Nijmegen op 29 juni 1886 en overleden op 9 december 1914.
Tijdens zijn korte leven bekend als de gewichtigste hotelier van Europa.
Voor de Tweede Wereld Oorlog zorgde een aantal personen voor leven in de brouwerij in de binenstad van Nijmegen. Een van de bekende figuren was de kastelein van café Centrale aan de Lage Markt. Later opende deze Dikke Selbach Hotel-Café-Restaurant op het Valkhofplein aan de Voerweg. Hij liet zich graag als trekpleister bekijken waarbij hij voor op het terras van zijn hotel plaats nam op een versterkte stoel met zes poten.
Dikke Selbach woog meer dan 200 kg. Hij at enorme hoeveelheden in het openbaar als trekpleister voor gasten voor zijn hotel. In het kranteknipsel van de Tilburgse Courant van 28 november 1911 staat dat Selbach de 500 pond bereikt had. Er wordt verteld dat hij tijdens zijn ontbijt 124 kadetjes naar binnen werkte.
Op 14 april 1913 trouwde Emile Selbach met de slanke serveerster Alberta Catherine van de Weijden.
Toen de Selbach stierf op 9 december 1914 werd zijn bed omgebouwd tot zijn doodskist. Zijn lichaam werd door verhuisbedrijf van Wezel in de holst van de nacht via het slaapkamerraam uit zijn slaapkamer op een meubelkar getakeld en naar de Daalseweg vervoerd. Hij ligt begraven op de rooms-Katholieke begraafplaats Daalseweg in Nijmegen.
De Nijmegenaren maakte er zelfs een straatliedje over:
Ien die nacht, ien die nacht, ien die nacht,
hebben se Selbach nur 't kerkhof toegebracht.
Ien 'n waogen fan Fan Wesel aon de Waol,
fien je dâ nou gin groot schandaol?
Vanwege zijn ernome afmeting kon Selbach niet in een normale doodskist worden gelegd. Een van de versies van het lied eindigt daarom ook op 'Want de kist was kolossaal'.
BN'er / Be Nijmegenaar