DOE MAAR of doe maar niet....

Hallo allemaal,

Voor degene die het vorige week is opgevallen…er was idd geen blog.

Waarom niet ?
simpel, omdat ik het niet kon (was alles maar zo simpel te beantwoorden).

Er kwam niets uit mijn vingers, ondanks dat mijn hele hoofd vol zat met verhalen en herinneringen.
Er was niets wat ik vorige week kon delen, omdat ik de kracht er even niet voor had.

En al had ik dat allemaal wel, dan is er nog de vraag..wie zit daar op te wachten en hoeveel van jezelf wil je prijs geven op het gevoelige internet.

De eerste vraag kan ik niet beantwoorden, de tweede vraag brengt mij op een aantal keer dat ik ben aangesproken door mensen die het fijn vonden.

Fijn om te lezen, omdat ze dingen herkende. Dingen waarvan ze niet wisten hoe ze ermee om moesten gaan, of dingen waardoor ze ineens wisten dat ze niet alleen stonden.

Gaat dit een depressieve blog worden, zodat iedereen nu al kan stoppen met lezen ?

Nee, maar ik merk wel dat het weer kouder word en de bekende blaadjes vallen van de bomen.

En deze boom heeft daar nog steeds moeite mee.

Ach das ook onzin, ik heb al mijn leven lang last van stemmingswisselingen (lees 10 per 5 minuten, waar meestal niemand iets van merkt), alleen als de tempratuur daalt, dan daalt mijn stemming nog sneller.

Maar we zijn er weer, en we hebben een geweldige week gehad !!

Zaterdag 9 september begon met veel regen en dat was net de dag dat ik met vrienden naar Scheveningen zou gaan.
Niet om aan het strand te zonnen maar naar het concert van DOE MAAR (nee ik schreeuw niet, maar zo schrijf je het nou eenmaal…. en ja ze leven nog 😉).

Rond 1 uur smiddags kwam ik doorweekt aan bij mijn vriendin (helaas had ik de komenjewelophalenapjes niet gehoord tijdens de woeste natte rit, maar doet een fohn nog steeds wonderen), en rond half 2 vertrokken we met onze prive-chauffeur richting het strand.

Onderweg kwam het met bakken uit de hemel vallen en zagen we het lijk al drijven (kon makkelijk, water genoeg).
Maar we bleven positief, hadden er zin in, wisten dat we bij 2 druppels weer naar huis zouden keren, bleven positief en hadden er zin in 😝.

Rond 3 kwamen we aan, en liepen richting strand…waar we eerst een tussenstop maakte en nog heerlijk ergens hebben gegeten en daarna op zoek gingen naar het podium waar de opa’s op zouden treden.

Het podium was op afstand al te zien  en na 10 minuten wadlopen, 2 minuten ongewenst betast worden (beveiliging 😉), 1 minuut in shock bij de muntenverkoop en 5 minuten wachten op het drinken…konden we een mooie plek uit kiezen waar we de eerst komende 7 uur zouden gaan staan.

Het zonnetje was inmiddels gaan schijnen, met de jas aan was het zelfs al wat warm, het was nog lekker rustig en nadat de dj ons oud liet voelen met jaren 80 muziek..kwam Gers Pardoel het podium op gelopen 😊.

Eerlijk is eerlijk….Gers is leuk, brengt het leuk, laat iedereen mee zingen/dansen... en had ik al gezegd dat hij erg leuk is ?

Enige minpuntje was dat hij zei “ik neem je mee” maar daar kwam dus niks van, hij had het over zijn bagagedrager en ik dacht nu heb ik beet…

Uh, ik ken je nog niet maar je lijkt op Barbie
En het zou kunnen liggen aan die 5 Bacardi
Maar ik denk dat het ligt aan je mooie face
Aan die mooie en o zo grote reet
En ik hoop dat je past op me bagagedrager

Nou mooi niet dus…hij begon daarna over “Louise” dus je snapt het, het werd niks en waarschijnlijk had Louise nog een grotere kont als ik 😉.

Anyway na Gers kwam de Dj weer terug en die knalde er weer jaren 80 en 90 muziek in, daarna kwam de band Splendid die ik persoonlijk dan weer wat minder vond ( daar werd ik ook gelijk op afgestraft want er kwam een meeuw overvliegen en die vond het nodig om me een cadeautje te geven, en geloof mij..ik weet zeker dat hij mikte en hij mikte goed..zo tussen de bergen van San Tropé), een uur later was Diggy Dex aan de beurt (om te zingen !! niet om te mikken 😝)…en nadat inmiddels het strand was volgelopen met mensen, het zonnetje langzaam onderging, de muziek van de dj bijna niet meer was te horen door de drukte, onze bekerberg inmiddels de hoeveelheid van een kleine slijterij had bereikt en onze voeten langzaam vergroeide met onze schoenen…was het kwart voor 9 en kwam DOE MAAR  het podium op !!

Geen rollators, geen krakende stemmen, geen zuurstoftank…maar gewoon DOE MAAR met bekende hits, veel licht, goed geluid, een uitzinnig publiek en een goeie sfeer (ik vergeet expres, de eikel die met bier gooide en de trut die een treetje te hoog ging staan, omdat het echt gaaf was).

Ik ben eigenlijk net iets te jong (klinkt dat goed he... op mijn leeftijd haha), om DOE MAAR echt ervaren te hebben.

Tuurlijk weet ik nog de beelden uit Toppop met Ad Visser, zie ik nog voor me dat ze daarin “de bom” zongen, dat ik de clip van “pa” best wel eng vond, weet ik nog Sweet Honeybee van Tineke Schouten en dat ze gelijk had en Ernst echt de leukste was, maar de meeste herinneringen zijn van de latere jaren en buiten de beelden dat ze stopte, staat er eigenlijk verders niets op mijn netvlies uit die tijd 😉.

Maar ik geloof meteen dat de tijd even stil stond die zaterdag, dat buiten de aparte kleding die we vroeger droegen alles hetzelfde was en dat hun show onveranderd goed was…oja en de telefoons..ik vergeet de telefoons 😉 in 1984 stonden er vast geen 600 mensen met mobieltjes live te gaan op Facebook zodat de thuisblijvers het ook konden zien, nee die hadden toen gewoon PECH !

Wij hadden geen pech en 1 uur en 15 hele minuten hebben we genoten van DOE MAAR  en daarna was het tijd om naar “huis” te gaan…naar ons weekendverblijf met drank, muziek, gezelligheid, bekende mensen, zonder schijtende meeuwen, bier gooiende sukkels, of boos kijkende mensen omdat je weg wilt.

Dat was nog wel een dingetje hoor, dat weg gaan.

Je wilt met z’n vieren door de menigte (man of 15.000 schat ik), maar de menigte gaat voor geen meter opzij (gek want er valt een gat, dus je kunt weer wat verder naar voren), ik probeerde nog om Mozes te evenaren maar deze rode zee spleet niet open, deze rode zee keek alleen maar pissig…maar goed na een snelle 10 minuten stonden we aan de rand van de puzzel ons te verbazen over dat stukje strand dat zo vol was geworden en zochten we daarna onze weg naar de uitgang, naar de auto, naar onze prive-chauffeur, die ons weer snel en veilig van Scheveningen naar Nijmegen bracht.

Daar hebben we “thuis” nog door “geSport” tot in de kleine uurtjes 😉.

Ik maakte er in tegenstelling tot de rest iets eerder een einde aan en zat rond half 4 op de bank.

Tijdens het appen en facebooken (inhaalslag) had ik het gevoel dat DOE MAAR met me mee was gegaan, of dat de muziek van de huisdj van de Sportcentrale nog in mijn oren zat.

Hm, ik hoorde toch echt gedreun…dus ik naar buiten.

Luisteren, verbaasd kijken, denken wie houd er nu nog een feestje om half 4 snachts, ik weer naar binnen, mss is het geen feestje, ik weer naar buiten, lijkt wel een ouwe wasmachine, wie heeft het raam los ?, een hond die me dom aankijkt van wat doe jij nou buiten, ik weer naar binnen, geluid werd harder en met gedreun op de achtergrond liep ik uiteindelijk rond 4 uur de trap op richting mijn bed.

Omdat je wakker ligt, doodmoe bent maar ook over je slaap heen bent, en je dan alles dubbel zo hard opvalt…irriteerde ik  me dood aan dat gedreun en viel pas om 5 uur in slaap.

Natuurlijk weet inmiddels iedereen waar het over gaat…en heeft ook iedereen een mening erover 😉.

En of je het nou niet erg vond, of wel erg vond dat doet er ff niet toe…die nacht kon ik het ff niet hebben, en als er eentje houd van harde muziek dan ben ik het wel..maar dit was geen muziek, dit was de oude wasmachine van je oma die eigenlijk niet meer wil.. maar met een flinke klap het nog steeds doet 😝.

De volgende keer ga ik er heen en hak en stamp dan wel mee, kijk dan vind ik het een stuk minder vervelend 😉.

Maar ach verders was het een topdag die zaterdag, was de zondag een hangdag omdat ik me niet helemaal lekker voelde, verloor ik maandag een stuk van mijn kies, zodat ik dinsdag gebeuld werd in de tandartsstoel (nee hoor hij was heel lief, hij weet immers hoe ik ben na een jaartje of 5 😉), ik "kies" nummer 6 kwijt ben (inclusief 4 verstandskiezen, sttt don’t even think about saying it)…ik woensdag hoog bezoek kreeg van de geweldige bezitster van deze site (kei gezellig) en niet veel later van mijn neefje, ik donderdag bij mijn vriendin was en we ff hebben nagepraat, nog meer gezellige mensen daar zag en savonds mijn andere neefje nog ff kwam met zijn gezin,  en ik vandaag zoooo uitkeek naar het moment dat ik het Stadhuis uitliep en wist dat ik weekend had yeah !!!

Kijk dat ik vandaag met de scooter uit Bemmel kwam, dochter achterop, een man naar zijn zoon liep..hij zijn hond vergat, die vervolgens enthausiast naar mij rende, ik in de remmen moest om die hond niet onder de wielen te krijgen om samen met dochterlief te vallen, en die hond vervolgens uit dankbaarheid zijn tanden in mijn been zet…neem ik maar voor lief 😝….

Ik wens jullie allemaal een super weekend, doe geen dingen die ik ook niet zou doen (dan mag je heel veel hoor)…en weet…

Muziek beschrijft het gevoel wat het hart niet zeggen kan, dus zorg voor genoeg noten op je zang, vrolijke klanken in je leven en stuur eens een liedje met betekenis naar iemand die je lief is 😉…

Groetjes Sissi