Have Yourself a Merry Little Christmas...

Hallo allemaal,

Met bevroren ogen, blauwe oren en de ijspegels nog aan mijn neus, ben ik weer klaar om wat wijsheid te delen 😝 grapje… de enige wijsheid die ik heb is…als het zo koud is als nu, ga dan vooral niet 35 minuten op een scooter zitten brrr.

Maarja het is ook niet zo heel gek dat het koud is op 18 december 😉.

Nog maar heel even en het jaar zit er alweer op.

We hebben al flinke sneeuwbuien gehad, het is langer donker, de kerstbomen staan (bijna) overal, sommige mensen kijken zo chagerijnig van de kou dat ik weleens bang ben dat de onvrede op hun gezicht vast vriest en ze voor altijd zo rond moeten lopen, en de kerstmuziek galmt alweer een tijdje uit de radio.

Natuurlijk zijn er de klassieke kerstfilms op tv en Netflix, en ook zijn er weer een aantal nieuwe te vinden.

Afgelopen zaterdag heb ik Christmas inheritance gekeken (3 x in mijn eentje zitten janken op de bank, klote kerstemoties), en a Christmas prince (ja die van Netflix, die sommige mensen 18 dagen achter elkaar hebben bekeken..leuke film, aanrader, maar 1 x is genoeg).

De kerstmuziek vind ik altijd wel gezellig, Chris Rea die na al die jaren nog steeds niet thuis is (Driving home for Christmas), Mariah Carrey die nog steeds de man niet heeft die ze wil (All I want for Christmas is you) Jack Frost die weer aan je neus blijft sabbelen (the Christmas song van Gregory Porter) Michael Buble die covert dat het op kerstmis begint te lijken (al begint het tegenwoordig in november al to look like Christmas), Marvin Gaye die schijnbaar naast Chris Rea zat (helaas heeft opgegeven) want he wanted to be home for Christmas, en vergeet Queen natuurlijk niet die een gat in de lucht springen omdat het kerstmis is (thank god it’s Christmas).

Nou helaas deel ik die mening niet..

Ik kan nu wel een heel positief verhaal gaan schrijven, en vertellen hoe geweldig ik de kerst vind en dat ik niet kan wachten dat het zover is.

Sorry, maar dat zit er dus niet in 😉.

Ik was namelijk helemaal nog niet klaar voor december met zijn kou, en ik ben ook nog helemaal niet klaar voor de kerst.

Half Nederland vind het geweldig en de andere helft vind er dus niks aan.

Ik zit duidelijk bij die andere helft.

Tuurlijk vind ik het gezellig om met mijn kids en mijn neefjes kerst te vieren (zo’n ouwe zuurpruim ben ik nou ook weer niet).

En als ik door Nijmegen loop met zijn versierde straten, verlichte restaurants/gebouwen en mooie kerstbomen voel ik echt wel het kleine sprongetje wat mijn hart maakt.

Ook hoor je me zekers niet klagen over alle kerstborrels/feestjes en de daarbij horende gezelligheid. 

Maar het lijkt wel of alles wat en wie, ik het hele jaar moet missen, uitvergroot word met kerst.

Dat alle eenzaamheid in de wereld, onder de loep word gelegd met kerst.

En ik wil niet nuilen, maar ik weet zeker dat ik niet de enige ben.

Overleden dierbare worden extra gemist met kerst, je voelt je gewoon anders met de kerst.

En natuurlijk kan dat voor sommige ook heel positief “anders” zijn, en ik ben blij dat dat zo is.
We zijn  immers niet allemaal hetzelfde en dat is maar goed ook.

Vroeger als kind vond ik de kerst geweldig! 

Beetje tegenstrijdig is dat ik me er niet zo heel veel van herinner (ondanks mijn fotografisch geheugen), maar ik weet nog dat ik niet kon wachten.
Dat mijn moeder vaak riep dat ze geen zin had om de boom te zetten, en ik daar niets van snapte.

Hallo het is kerst, elk jaar was haar boom zo vreselijk mooi, ik begreep er echt niets van.

Gek genoeg begrijp ik haar nu meer dan ooit, en staat ook mijn boom voor het gevoel/geluk van mijn kinderen.

Maar eigenlijk weten we allemaal dat kerst daar eigenlijk sowieso voor staat.

Iets doen voor een ander, op welke manier dan ook.

Helaas ben ik geen moraalridder die een eenzame bejaarde adopteerd voor 2 dagen, of een tovenaar die een doosje vrede kan brengen in de oorlogslanden, een bemiddelaar die ruzies kan oplossen zodat mensen vredig aan 1 tafel kunnen zitten zonder dat ze elkaar de hersens in slaan, en ook geen Leger des Heils die  een hele maaltijd kan voorzetten aan gezinnen die het geld niet hebben, en helaas ook geen god die de mensen die we moeten missen 2 dagen uit de hemel kan halen... voor een mini vakantie in ons midden.

Maar wat ik wel kan doen, is er zijn.

Er “zijn” op de enige manier die ik ken, op de enige manier die ik wil en de enige manier zoals iedereen mij kent.

We zijn immers allemaal uniek, we dragen allemaal ons eigen steentje bij in de wereld en zo vormen we allemaal 1 geheel.

Als jij die eenzame bejaarde wel kunt helpen, doe het dan.
Als jij iets wilt betekenen in de wereld, doe het dan.
Als jij een ruzie kunt oplossen, doe het dan.
Als jij een gezin hulp wil en kan bieden, doe het dan.

Helaas is er niemand die onze ouders, kinderen, familieleden, vrienden, kennissen, uit de hemel kan halen om ze te zien.
Maar we kunnen ze elke dag voelen, voelen in ons hart en letten op de kleine cadeautjes die we krijgen vanuit de hemel.

Ik weet dat er nu mensen zijn die dit lezen en zeggen…pff kijk dan wat ze schrijft.

Net alsof je alleen met kerst mensen moet helpen, alsof er alleen hulp nodig is met kerst.

Nee, dat zeg ik niet.

Altijd is er hulp, liefde en warmte nodig in de wereld.

Uiteindelijk wil niemand alleen zijn, of zich alleen voelen.

Maar 2 dagen geluk is altijd beter als 365 dagen eenzaamheid.

Ik begon dit verhaal heel anders als dat ik hem eindig…ik ben nog steeds niet verliefd op kerst, maar ik zie nu wel meer mogelijkheden.

Kijk eens voor jezelf wat je kan veranderen, wat je anders kan doen om deze dagen door te komen.

Schrijf het eens op, het heeft mij geholpen.

En kijk eens tussen het schrijven door achterom, kijk naar wat er gebeurd is in 2017.
Waar heb je van geleerd, wat waren duidelijke ups !

Ik zie vooral ondanks 2 loodzware en moeilijke downs de gezichten van mijn kinderen, van familie en van mijn beste vrienden..de mensen die mijn 2017 de moeite waard maakte en waar ik zo ontzettend veel van hou.
Ik zie gezichten van facebookvrienden die mee leefde en de mensen zonder gezicht die ook een bijdrage leverde aan het goeie deel van 2017.

Die 2 downs zal ik nooit vergeten, vooral Berry zal ik nooit vergeten ❤ kijk eens naar je leven en zie het grote geheel.

Er is altijd hoop, ook voor jou 😊.

Ik wens iedereen toch hele fijne dagen en een super 2018 !!

Nieuwe rondes nieuwe kansen, nieuw geluk en nieuw verdriet staat weer voor de deur.

Maar wat het jaar ook brengt…leef je leven en zorg dat je in december kunt zeggen, ik heb van weinig dingen spijt want ik heb de kansen, de liefde en het leven omarmt die ik kreeg.

We krijgen immers enkel wat we aan kunnen, en de beste studenten krijgen de moeilijkste opdrachten....

Amen 😉

Groetjes Sissi