Het leven is wat jij ervan maakt...

Hallo allemaal,

Hoe gaat het met jullie ?

Ik hoop goed en dat jullie het allemaal nog een beetje volhouden.

Hier gaat het inmiddels steeds beter, maar ik zit nog steeds in de nasleep van het virus.

Nog steeds extreem moe, de rugpijn is weer terug en mijn energie/conditie is nog steeds 0.

Ik doe mijn best om het leven weer op te pakken, ga weer de deur uit om mijn hoofd leeg te maken, probeer te wandelen om conditie op te bouwen en ik doe het huishouden in drie etappes om de draad weer op te pakken.

Maar het valt niet mee, het is zwaar en 19 juni mag ik in het ziekenhuis verschijnen om longfotos te maken.

De dokter is bang dat ook bij mij blijvende schade is aangericht ☹ dus dat gaan we uitzoeken.

Maar verder genoeg over Corona….alhoewel Corona natuurlijk niet alleen slecht is geweest voor ons en de wereld.

Hoe dan ?

Nou kijk eens naar je eigen leven, er zijn vast ook wel pluspunten…ook al zijn ze maar klein.

In elke situatie zit wat positiefs..al moet je het soms zoeken, in zien, voelen en erkennen.

Zo was ik gister op de bank in slaap gevallen, ik werd wakker omdat ik hoorde schreeuwen.. JA OMHOOG !

1,2,3 nog een keer en hey nog een keer en nog een keer !!

Dus ik vlieg van de bank, gooi mezelf in spreidstand, spring 10 x op en neer, druk mezelf 10 x op en kom tot het besef dat het niet voor mij bedoeld was maar dat ze aan het openlucht-sporten zijn 😉.

Langzaam zak ik terug op de bank, probeer fatsoenlijk wakker te worden en hoop eigenlijk dat ze na deze tijd gewoon weer lekker binnen of ergens anders gaan sporten.

Sis kun je niet tegen een beetje herrie, schreeuwen en fanatieke prestaties ??

Tuurlijk wel, maar vanmorgen was ik boven aan het opruimen en een beetje mee aan het bleren met de muziek (ik hou van zingen).
Hoor ik ineens heel hard roepen, als je nu niet ophoud ga je terug naar school !!

Daarna was er een hoop gejoel, geschreeuw en gegil…dus ik ben maar opgehouden, naar beneden gegaan en heb in alle stilte een broodje gegeten… No way dat ik nog terug naar school ga !

Grapje natuurlijk…ik zou zo terug gaan naar de middelbare school 😊 wat was het geweldig.

Thuis was het een heel ander leven dus school was mijn veilige haven.

School was waar ik boven aan de voedselketen stond (na jaren van gepest te zijn op de basisschool), school daar kon ik mezelf zijn, kon ik lachen, kon ik huilen, kon ik chips halen bij de bakker voor onder de typlessen van Mevrouw Terpstra, kon ik onschuldig onder mijn huiswerk uitkomen bij Meneer Egelmeers, kon ik niks fout doen bij meneer Ebus van Engels, werd ik eruit gestuurd bij meneer Kosman en vond ik dat nog grappig ook, zat ik bijna elke maandag 2 uur in de aula omdat ik het eten wat we moesten koken van Juf Helma niks vond en ik er daarom weer eens werd uitgestuurd. School was waar ik elk half jaar opnieuw verliefd werd, waar ik streken uithaalde, waar ik bij Juf Brocks mijn eerste oppasbaantje kreeg en waar ik eerst Juf van de Venne niet moest maar we later een hele goeie leuke band kregen.
School was waar ik feestjes vierde, waar ik me gewaardeerd voelde, waar ik spijbelde, waar ik leerde om in winkels te werken, waar ik niet werd uitgelachen maar er werd om mijn humor gelachen. School was waar ik uitkeek naar de carnaval, waar ik mijn borderline ontwikkelde maar ik het heel goed kon verbergen. School was mijn toekomst, mijn happy feeling, mijn plek waar ik 2 x heb gevochten en daarvan 1 keer had gewonnen terwijl iedereen mijn naam schreeuwde en juichde, school was waar ik 3 diploma’s heb gehaald….en school was waar ik kind kon zijn ondanks dat ik een puber was. School was waar ik en mijn pleegzusje een keer ruzie hadden en het uit ruzieden in de klas bij meneer Ebus..die net als bij een tenniswedstrijd van de 1 naar de ander keek en zag dat het na een half uur was opgelost. School was waar ik zwanger nog steeds welkom was, waar ik mijn middenstanddiploma wilde halen ondanks mijn dikke buik, waar ze niet moeilijk deden dat ik van huis was weggelopen en waar ze naar me luisterde.

School was… school is… De Sprong op de Vlierestraat en de Berg en Dalseweg…school is mijn happy memorie ❤

Gek genoeg heb ik de tranen nu in mijn ogen staan, tranen omdat het op school natuurlijk niet altijd makkelijk was maar het zoveel makkelijker was dan het leven van nu…

Ik wil niet zeuren, niet klagen, me eigenlijk niet uitlaten over politiek…maar zoals iedereen kom ik er ook niet onderuit.

En zoals veel mensen heb ik twijfels, en daarom uit ik ze hier, daarom schrijf ik ze soms op omdat ik weet dat er mensen zijn die mij lezen en hetzelfde denken.
Er zijn mensen die juist het tegenovergestelde denken, mensen die agressief van mijn woorden worden, die me niet begrijpen of niet willen begrijpen, maar het feit is dat ik het allemaal niet meer begrijp en daar ben ik gewoon eerlijk over.

Ik heb al vaker gezegd in verschillende blogs dat we leven in een internet tijdperk en dat het zo makkelijk is om je uit te spreken via internet.

Soms heb ik dagen dat ik me in kan houden, soms heb ik dagen dat ik alles eruit gooi wat ik denk, soms heb ik dagen dat ik bang ben voor de reacties en soms dat het me helemaal niks kan schelen.

In de Corona tijd was het makkelijker..je bleef thuis, radio en tv het ging alleen nog maar over Corona, je was zelf ziek dus je lichaam en je hoofd waren alleen maar gevuld met Corona, je hoorde van vrij weinig mensen iets dus wat overbleef was Corona.

Maar nu we het leven weer oppakken, de normale dingen, de abnormale dingen weer terug komen.. (Jaja ik ben niet zo naief dat ik niet weet dat alles gewoon door draaide, maar ik voelde en zag ze even niet) nu de wereld weer opengaat gaan ook alle discussies weer door.

Neem de zwarte Pieten discussie… 7 jaar geleden was ik fel tegen, nu heb ik een andere kant gezien en probeer te begrijpen, maar helemaal begrijpen doe ik niet want ik ben ermee opgegroeid, Piet is leuk, Piet danst en Piet brengt plezier. Piet is dan wel donker maar holle bolle Gijs is ook dik en een heks uit de Efteling is ook lelijk, langnek heeft ook een afwijking (ik zeg niet dat huidskleur een afwijking is !!) maar een clown heeft ook grote voeten en klein Duimpje heeft ook wss niet de lengte die hij wilde.
Kortom elk karikatuur is te vergelijken met iemand die zich gekwetst kan voelen, maar kun je daar wat aan doen ??

Schijnbaar wel want naast het begrip wat je kunt opbrengen kun je ook moe worden van het gezeik..en daar zit ik nou, ik ben moe van het gezeik..voor of tegen, welke reden je ook hebt, of ze doorgaan of behouden het zal mij worst wezen.

Dan is er natuurlijk de discussie over de demonstratie, Femke weg of Femke blijft, mocht het wel of mocht het niet, was het verstandig of was het dat niet, heiligt het doel de middelen of niet, is het onzin dat wat er in Amerika gebeurd hier voor gedemonstreerd word, waarom mag een festival niet maar een demonstratie wel, wat is het nut van kwaad worden op de regering als het ze toch niet boeit, en waarom krijgt de ene mens wel een boete en de ander niet.
Ik weet het niet meer, jullie wel ??

En dan het grote boek wat nu speelt en natuurlijk al eeuwen lang speelt…waar het eigenlijk ook om draait in de 2 vorige onderwerpen…RACISME !

Ik hou niet van racisme, ik ben tegen discriminatie maar tegelijkertijd vraag ik me af hoe je dat tegen houd.

Tuurlijk hoor ik de verhalen van donkere mensen, tuurlijk heb ik gister aandachtig bij Beau geluisterd naar de uitspraken van Akwasi, Glenn Faria en die andere 2 die er zaten.
Maar mensen ik word er zo depressief van als ik het allemaal hoor.

Ik ga nu ff opsplitsen om mezelf duidelijk te maken !!

De blanke vinden dit (ik ga geen witte mensen zeggen, want dat vind ik namelijk heel racistisch klinken sorry), en de zwarte vinden dat (zwart mag ik volgens mij wel zeggen want Black lives matter betekend toch zwarte levens doen ertoe).

Dan ga je kijken naar de verhalen uit hun jeugd, de zwarte mensen hebben het moeilijk gehad..ze werden altijd raar aangekeken, zonder reden stil gezet door de politie, uitgemaakt voor zwarte Piet of drugsdealers, ze moesten zich altijd verdedigen en hebben minder kans op goeie banen enz.

Nog steeds om mijn punt duidelijk te maken, en ik besef me echt wel dat discriminatie heel heftig kan zijn !

Ik heb niet echt een stralende jeugd gehad, gepest op school omdat ik dik was en woonwagentaal sprak,ik ben weggelopen, zwanger op mijn 17^e, alleenstaande moeder, ik ben ook weleens staande gehouden door de politie zonder reden maar gewoon omdat ze wss niks te doen hadden, ik ben uitgemaakt voor asociale, voor dikke, voor kutwijf, voor lelijk gedrocht, voor vanalles, mensen die mijn verdriet niet begrepen over mijn overleden ouders, hatelijke dingen zeiden toen ik een vroeggeboorte had van mijn engeltje...

Wij in Nederland kennen ook leeftijdsdiscriminatie, discriminatie naar homo’s en noem maar op…

Dan vraag ik mezelf af, waar ligt de grens, waar liggen de emoties, is het niet hoe je er zelf op reageert of mee omgaat en we weten allemaal dat iedereen anders is. Waarom zou mijn pijn van de scheldwoorden anders of minder zijn als die van een donker iemand en natuurlijk geld dit ook andersom. Waarom zou zijn/haar pijn minder zijn.

Ik schreef laatst op nu.nl onder een bericht van dat demonstrereren…

IK BEN TEGEN RACISME EN DISCRIMINATIE, MAAR WAAROM WORD ER GEMETEN MET 2 MATEN.

WAAROM KOMT ER IN CORONA TIJD MET OOG OP BOETES EN VERSPREIDING VAN HET VIRUS, EEN DEMONSTRATIE MET DUIZENDEN MENSEN TERWIJL ER OP EEN DEMONSTRATIE OVER ECONOMIE, POLITIEK, ANDERHALF METER SAMENLEVING EN ANDERE ONDERWERPEN MAAR EEN PAARDEKOP EN EEN BOSJE KONTHAAR OPDAGEN.

WIJ ZIJN HET ALLEMAAL NIET EENS MET DINGEN, ONGEACHT RANGEN OF STANDEN OF HUIDSKLEUREN. WAAROM WORD ER NIET OPGESTAAN DOOR DUIZENDEN ALS HET GAAT OM ALLEDAAGSE DINGEN DIE ONS DE DAS OM DOEN ?

Nou de eerste 2 reacties waren al dat ik wel discrimineerde, dat ik totaal geen notie had van racisme, dat racisme veel dieper geworteld zat en feitelijk dat ik gewoon mijn mond moest houden omdat ik niet weet waar ik over sprak.

En dat laatste klopt, ik weet het inderdaad niet !

Ik weet niet hoe ik me moet verplaatsen in sommige mensen, waarom het verdriet van de ene meer waard is dan dat van een ander, waarom niemand in een hokje geplaatst wil worden maar iedereen zichzelf in een hokje zet.. Ik weet niet hoe ik moet reageren op een jongen die maar 35 uur leerstraf en een boete krijgt die homo’s uitscheld en naar ze spuugd en het oh zo stoer vind om dat online te plaatsen, waarom iemand anders gelijk in hechtenis word genomen omdat hij een agent bespuugd omdat hij het Coronavirus bij zich kan dragen.

Ik begrijp niet waarom er mensen naar hun eigen land worden gestuurd die hier geboren zijn, ik begrijp niet waarom mensen niet begrepen worden die het niet begrijpen, ik begrijp niet dat mensen niet begrijpen dat meningen kunnen veranderen naarmate je ouder word of in andere situaties komt en ik begrijp niet waarom mensen elkaar niet gewoon kunnen accepteren zoals ze zijn.

Ik begrijp mezelf namelijk ook niet…want ook ik…en dat bewijs ik hierboven maar weer..accepteer mensen ook niet zoals ze denken, leven en voelen. Oke ik accepteer het wel maar ook ik heb overal een mening over... ik ben echt zoekende in een wereld waar de speld niet eens in een hooiberg kan worden gevonden.

Misschien is het antwoord wel dat we mensen zijn...

We zijn allemaal mensen, we kunnen het elkaar niet altijd naar de zin maken, we zullen over een ander oordelen omdat die anders denkt als wij en mss komt er ooit nog een tijd dat we op z’n minst kunnen begrijpen waarom we niet perfect zijn en allemaal anders !

Soms wil je met al je gevoelens vechten tegen de wereld.. soms is het echter beter om te vechten tegen je gevoel ❤

Groetjes Sissi