Ziek en stront eigenwijs genieten...

Hallo allemaal,

Waar ik vorige keer nog hoopte dat mijn gezondheid me dit jaar niet in de steek zou laten, zijn mijn gebeden helaas niet verhoord.

Ik wilde er eigenlijk niet eens over beginnen, want ik zoek geen medelijde (al zou begrip natuurlijk wel heel fijn zijn).

Anyway…ik besefte me dat ik deze blog niet zou kunnen schrijven zonder al mijn kwaaltjes, dus het is bloggen of zwijgen…nou bij deze..hier ben ik dan !

Even de korte uitleg, het ging vanaf begin dit jaar al niet helemaal lekker.
Je komt soms in situaties terecht waar je altijd van gedroomd hebt, die je in de schoot worden geworpen, die je zelf nooit hebt geforceerd of op gezocht, maar dingen gebeuren en soms moet je daar heel veel karma punten voor inleveren.

Op dat moment is dat helemaal niet erg, en ook nu is dat nog steeds geen probleem…met alle liefde mijn hele zegelvelletje in geleverd.

Maar met ongewone situaties, komen vaak ongewone problemen. En soms zelfs extreme problemen waarvan je denkt : hoe dan ??

Na alles wat er in mijn hele leven op mijn bordje is gekomen, wel of geen schuld, wel of niet gewenst, licht of zwaar…ineens komt alles op je af.

Kortom het ging niet zoals ik wilde, en 18 februari ging ik met een zieke kop naar mijn werk. Zoals altijd wilde ik sterk zijn, hallo ik ben een onafhankelijke sterke vrouw, die zich nooit heeft laten leiden door problemen of haar borderline. Doorgaan was altijd het motto !
Door voor mijn kids, doorgaan door mijn wilskracht, en doorgaan door mijn dromerige altijd postieve koppige karakter ( voor de gelovige onder ons…ik ben een vis en een draak kwa horoscoop).

Maar goed, ik kwam daar..was zo goed als ik kon opgestart maar moest na 20 minuten echt opgeven.

Ik kon toch niet als een zombie over de afdeling lopen als mensen binnen kwamen, ik kon toch niet om de 10 minuten stoppen om de wc-pot te knuffelen en ik kon al helemaal niet iedereen afleiden met mijn gezellige ogen die bijna van ellende op mijn knieen hingen.

Dus al feestend boven de pot, apte ik mijn vriend die mijn voorvrouw apte, die zag dat het niet ging en me vervolgens naar huis bracht…omdat ik niet eens meer scooter kon rijden.

Nou daar lig je dan thuis op de bank, dokter gelijk gebeld en 3 dagen later kun je dan langs komen.

Veel meer als op de bank heb ik niet gelegen dus daar zit niet echt een boeiend verhaal in, en mijn wc escapades willen jullie ook vast niet horen (beetje jammer weer).

Maar goed, het werd vrijdag en ik kon naar de dokter (yess), daar gekomen eerst gepraat en daarna een onderzoek en dan word je verteld dat je een beginnende maagzweer hebt.
Het advies, beneden bij de apotheek een potje maagbeschermers ophalen, geen enge boeken lezen, veel leuke dingen gaan doen, de eerste 2 weken niet aan werk denken (anders kun je niet opbouwen en blijf je je zorgen maken), en de heerlijke pijnstillende, goedwerkende ibrofen van 22 euro (waarvoor betalen we in hemelsnaam premie) niet meer aanraken. Je mag weer over op de paracetamol van 50 ct., die niet meer werken omdat te pijn te hevig is.

Top, oke gaan we doen !

We leggen Harry Potter weg, we gaan aan de mega grote gele capsules, we verlangen in stilte naar onze wonderzakjes die de pijn verlichten en we gaan leuke dingen ondernemen 😊.

Het eerste feest werd natuurlijk de carnaval…verder dan een paar optochten (die overgins top waren in Lent, Gendt en Beek) kwam ik niet..oja niet liegen Sis…je hebt zaterdagmiddag een half uur in de sporthal gestaan en 2 uurtjes savonds in Groesbeek op het biljart gezeten.

En terwijl zondags Ellen langs raasde (of was het nou Dennis), raasde alles nog steeds door mijn hoofd. Maagzweer of niet, gedachtes zet je niet uit.

Na de carnaval bereide ik me voor op de Huishoudbeurs, we hadden al weken geleden de kaartjes gekocht, ik moest leuke dingen doen…dus we gaan gewoon !

De autorit was heerlijk relaxt, de eerste 2 hallen geen bal aan, geen workshops of probeersels..blijf van mijn lijf..en het ultieme genot was natuurlijk de vreetschuur !

1 volle tas chocolade voor 5 euro, 20 negerzoenen met allerlei luxe smaken voor hetzelfde bedrag en nog veel meer.

Ik zag op een gegeven moment een nieuw chocoladeproduct van Knopfer en liep naar die jongen toe…ik zeg…oooh jij verkoopt “blijheid in een zakje, doe mij er maar 5. Hij keek me eerst heel gek aan en toen het kwartje viel verscheen er een lach, en kon ik de zon weer een beetje zien schijnen.

Net voor we weg wilde, kwamen we bij het podium van Dutch Valley waar Hans Kaak er vrolijk op los zong en zichzelf begeleide op zijn accordeon.

Het mooiste instrument wat er is, omdat mijn vader er ook op speelde (zonder een noot te kunnen lezen).

Tuurlijk stond ik mee te zingen, ik ben en blijf natuurlijk de jukebox van Nijmegen. Weinig teksten die ik niet ken.
Dus ik viel op en hij zei, je kent ze allemaal he . Ja knikte ik, blij met het intresse en we bleven staan tot hij klaar was met zijn optreden.

Daarna zijn we weer naar de auto gegaan, want na 3 uurtjes trok ik het niet meer.

De volgende dag ontwikkelde ik mega spierpijn, hoesten, pijnscheuten op de helft van mijn rug, hoofdpijn en kortademigheid.

Automatisch ga je kijken op google en zoals altijd ben je al dood en begraven.

Per toeval moest mijn dochter die middag bij de dokter zijn, en dood of niet..met je kind ga je mee !

Ze kwam eigenlijk terug om haar klachten te bespreken en een bloeduitslag, dus ik vroeg op de laatste 5 minuten naar mijn sympthomen.
Ik riep al, dat ik vast geen Corona zou hebben..en hij keek moeilijk.

Daarna zei hij, dat hij geen tijd meer had en ik maar een nieuwe afspraak moest maken.

Hoestend in mijn elleboog vroeg ik hem of hij me nog een hand durfde te geven, en hij beet me toe..dat hij zich gelijk zou desinfecteren.

Bij de balie werd ik aangemeld voor de eerste vrije mogelijkheid…vandaag…een hele week later dus.

Maar goed, niet op de zaken vooruit lopend..in de tussentijd was mijn dochter nog jarig op 3 maart en ikzelf op 5 maart.

We zijn wezen eten bij de Wereldkeuken, waar ik normaal altijd vol lof ben en nog nooit slecht heb gegeten..wil ik nu toch een kleine kanttekening plaatsen.

Lieve mensen van de Wereldkeuken, als het niet zo druk is…..maak dan kleine porties van de gerechten 😊, we kwamen menigmaal met koud eten terug, en we wilde niet verspillen, maar koud eten is niet te vreten.

Dit gaat ons zeker niet weerhouden om terug te komen, want ik heb zoals gezegd..enkel goeie ervaringen.

Maar dacht mss is zo’n tip wel handig 😉

Afgelopen vrijdag kwam mijn neefje in het kader “leuke dingen doen” met de vraag of we zin hadden om mee te gaan naar Holland zingt Hazes.

Ik ben daar 3 jaar geleden geweest met de olijke tweeling en had hier zekers zin in. Natuurlijk was ook vriendlief helemaal enthausiast, werden de kaarten geregeld en die zondag zouden we gaan.

Neefje had alleen niet gezien dat 2 kaarten voor de zaal waren, en 2 kaarten waren pure v.i.p’s.

De beslissing was niet zo moeilijk natuurlijk, de tweeling nam de vips en wij de zaal.

Zaterdagavond kreeg ik nog een kleine aanval, ging die van mij opzoeken wat ik eventueel kon hebben, liet zijn telefoon per ongeluk vallen (waar ik onder lag), en was ik gelijk helemaal actueel voor de volgende dag, met mijn Hazeslip 😝

Maar goed, volgende dag vroeg opgestaan (we hadden de middagvoorstelling van de Postcodeloterij), wat gegeten, alle poeders en pillen erin, en we hadden onze auto omgetoverd in een heuse V.I.P bestendige auto.

Cadeaupapier, een cadeau-tasje met drinken, snoepjes en chocolade moest zorgen dat ze zich helemaal thuis voelde. Uiteraard nog een postertje met de namen en een foto erbij geplakt, want als je iets doet moet je het goed doen.

Nou ze voelde zich zekers heel belangrijk, en moesten heel hard lachen.
Nadat ik de deuren dicht sloeg met de mededeling, handjes en voetjes binnen boord te houden en niet aan de ramen te likken…voelde ze zich weer als kleine kinderen met verassingstasjes haha 😉

We draaide net de snelweg op toen er 6 gloednieuwe politiebussen aan kwamen rijden.

Dat was nog eens onbedoelde service voor onze vips, geheel in stijl richting het Ziggodome.
Vooral toen we vanwege de invoegstrook ertussen kwamen te rijden was het feest aan, alleen jammer dat we ze na een kwartier weer kwijt waren.

Aangezien ik altijd met mijn neus vooraan wil staan, waren we extra vroeg daar (lees half 1, zaal open om 2 uur, concert begint om half 4).

Er was nog geen hond, maar na een half uurtje begon het stilletjes aan te lopen.

De jongens voegde in bij de VIP-ingang en wij wachtte netjes bij het bordje “zaal”.

Gek genoeg ging er niemand achter ons staan in de rij en dat terwijl ik nog niet eens hoestte…toch kwam er na 3 kwartier een vrolijk Brabants stel, waardoor de tijd lekker snel ging.

Om 2 uur ging de deur open, vloog alles naar voren alsof hun leven ervan afhing, ik ook naar de deur voor me vloog, Bertie (mijn vriend) achter me liet, eerst iemand voor me kreeg die snel een andere deur opzocht omdat de scanner haar de langzaam ging (was na 3 seconde opgelost), ik mijn kaartje liet scannen, liep naar de beveiliging om me te laten fouileren, de eerste met zijn hoofd in een handtas zat, dus maakte ik een soepele bocht naar links en vond een beveiliger die me onthutst aan keek, ik zei..ik heb geen tas bij me..oh zegt ie dan mag je doorlopen. Nou lopen kon ik wel…

Ondertussen was ik die van mij kwijt, en with my eyes on the price, of in dit geval mijn ogen op een plek bij het hek…liep ik naar de grote zaal.

En het was me gelukt, nog beter als verwacht 😉 Ik was als allereerste binnen. Zelfs op de stoelen zat nog niemand.

Barry Paff deed het voorprogramma en zei meteen, de gezelligste mensen komen als eerste binnen. Ik antwoorde, klopt en die gaan als laatste !

Hij vroeg me waar ik vandaan kwam en nadat ik Nijmegen zei, begon hij uiteraard over de 4daagse.

Niet veel later, kwam ook de rest binnen inclusief mijn eigen vent 😉.

Barry vulde de anderhalf uur goed op met gezellige muziek en af en toe kreeg ik nog een blik  en een knipoog van goedkeuring omdat we natuurlijk gezellig mee stonden te dansen en te zingen (we waren de enige in eerste instantie).

En toen om half 4 was het zover…er werd afgeteld en het concert begon !

Het was weer supergaaf.

Roxeanne goed bij stem en bij figuur, Jeroen van de Boom helemaal vrolijk en kijkend, Gerard Joling ouwehoerend, Danny de Munk die toch duidelijk een daggie ouder word maar nog steeds top is (en ik hoefde nu niet te spugen, lang verhaal..voor een andere keer)…Glennis Grace geweldige stem maar toch wat koeler als de rest, Andre Hazes jr. die stiekem naar beneden keek..maar duidelijk een knauw heeft gehad met zijn hele liefdessoap, Peter Beense de grote knuffelbeer die voor iedereen lekker de tijd en gezelligheid neemt, Sanne Hans (mrs Montreal) die een dijk van een stem heeft en je echt kan ontroeren, en dan nog Samantha Steenwijk…die me elke keer weer verbaasd, wat een stem, wat een geluid, wat een spontaniteit, wat een topper !

Kortom alles was geweldig, en mijn vip-neefjes zagen we in de bril van Hazes staan op het vip-dek.
Lang leve de telefoon..dus we wisten dat zij naast Rachel Hazes stonden, een rondleiding hadden gehad, alle microfoons hadden gezien, bier en bitterballen in de buik hadden en zich opperbest vermaakte.

Tja en toen gebeurde het….

Alles begon te draaien, mijn maag begon het te begeven, ik kreeg het hartstikke warm, spierpijn kwam vanuit spieren waarvan ik niet eens wist dat ik ze had, en het idee dat ik uit die grote menigte moest…zonder over mijn nek te gaan bezorgde me een halve paniekaanval.

Die van mij vroeg heel lief of hij drinken moest halen zodat ik een Ibrofen in kon nemen, daarna of hij mee moest lopen, maar het enige wat deze eigenwijze drol zag was het hek waar we aan vast geklampt zaten.
Dus ik zei, nee jij blijft staan en geniet…ik ga ff de gang op en ben zo weer terug.

Nou dat zo duurde een half uur en ondertussen verbaasde ik me, hoeveel mensen er over de gangen liepen.
Drinken, eten, hangen, kletsen, eu…het duurt maar 2.5 uur…het feestje is binnen…hoe dan ??

Ik zag zelfs een hele grote groep mensen de Ziggo verlaten…ehm..oké…

Maarja dat moet een ieder voor zichzelf weten natuurlijk !

Ik was immers ook daar, al was het met een heel andere reden.

Nou naar een wc bezoek (complimenten voor de schoonmaker of ster….sorry kon het niet helemaal zien, maar het was echt super schoon), even zitten en zuchten, een ibrofennetje en een half broodje beenham (de rest smokkelde ik voor mijn schatje naar binnen). Ging het wel weer en ik besloot om terug te gaan.

Helaas, had ik het mooie duet van Roxeanne en de ouwe Hazes gemist..maar kon ik nog een half uurtje genieten van de rest van het spektakel.

Ze kunnen zeggen wat ze willen over het concert, de opzet, de familie Hazes, de ouwe Hazes en vul maar in wat…maar ik vond het weer top om mee te maken en als het aan mij ligt..sta ik er volgend jaar weer 😊.

Om kwart over 6 waren mijn neefjes en wij weer verenigd, wisselde we onze ervaringen uit en liepen we naar de auto.

Helaas kwamen we in een file terecht die een uur duurde. Voor ons was het nog niet zo erg, voor de vrouw die de macht over het stuur verloor en daarbij vreselijk gewond was geraakt vond ik het veel erger.
Ik hoop dan ook dat het goed met haar gaat ❤

Maar goed nadat dus meerdere politie auto’s, ambulances en de traumahelikopter weg waren, mochten we weer doorrijden, en dan krijg je het toch wel koud als je die vangrail ziet.

Toch sloten we de dag fijn af, want een aan mijn dochter beloofde McDonalds werd natuurlijk ingelost en om 10 uur zaten we aan de McVanalles 😉

Helaas moet ik nu zelf afsluiten met wat minder nieuws.

Gistermiddag werd mijn pijn alleen maar erger, het hoesten, de spierpijn, de keelpijn, bijna geen lucht en snachts heb ik vreselijke pijnscheuten bij mijn longen..maar ook die kunnen onverwachts dus nog pijnlijker.

Zoals ik al zei, vandaag bij ome Dokter geweest. Hem tactisch laten weten dat hij mij nooit zomaar naar huis had mogen sturen, hij vervolgens echt een uitgebreid onderzoek heeft gedaan (nee ik zeg niet diepgaand 😉 want ik ken jullie), me niet weg keek en me echt serieus nam…en tot de conclusie kwam dat ik ondanks alles wel humor heb, dat ik griep en longverschijnselen heb naast mijn beginnende maagzweer, en dat ik de leuke dingen nu voorlopig maar even creatief moet oplossen.

Ikzelf kwam tot de conclusie, dat ik de Dela niet hoef te bellen, dat ik soms echt moet luisteren naar mijn lichaam, dat ik nog steeds dankbaar ben dat ik mijn karma punten in kon leveren, dat ik er wel weer bovenop kom..dat ik niet zoek naar “oh wat is ze zielig”, maar dat ik het weer heerlijk vind om me hier even te uiten !

Verder wens ik jullie allemaal een hele fijne avond en denk aan jullie gezondheid…Corona of geen Corona…luister naar je lichaam.. want niet alleen levensbedreigende virussen schakelen je uit, jij zelf kan dat namelijk ook ☹.

En voor je het weet ben je een medisch wonder of een medisch raadsel....

Groetjes Sissi